Rust
 (vertaling: Salvatore Cantore)

 Wie gaat met me mee door de velden

 De zon zaait zich in diamanten
 van waterdruppels
 op het smijdige gras

 Gedwee blijf ik
 onder de neiging
 van het serene heelal

 De bergen zetten uit
 in teugen van lila schaduw
 en roeien met de hemel

 Boven bij de lichte welving
 is de betovering verbroken

 En ik zak ineen

 En ik verdonker mij in een van mijn nesten